BATI ANADOLU'DAKİ TERSİYER VE KUVATERNER YAŞLI VOLKANİK KAYAÇLARDA YENİ YAPILAN RADYOMETRİK YAŞ ÖLÇÜMLERİNİN YORUMU

Batı Anadolu'da geniş alanlarda yüzlekler veren ve çeşitli evrelerde meydana gelen Tersiyer ve Kuvaterner yaşlı volkanik kayaçlardan 17 örnek alınarak yaş problemlerine açıklık getirmek için K/Ar ve Rb/Sr yöntemleri ile radyometrik yaş ölçümleri yapılmış ve volkanizmanın bölgesel yorumlanmasına katkı sağlayacak jeokimyasal veriler elde edilmiştir. Ölçülen en eski yaş 18,0 ± 0,2 milyon yıl olarak andezit türde ve kalkalkalen nitelikli Selendi volkanitlerine, en yeni yaş ise 100.000-200.000 yıl ile alkali nitelikli bazaltik Kula volkanitlerine aittir

MARMARA DENiZi ÇEVRESİNDEKİ TERSİYER VOLKANİZMASININ ÖZELLİKLERİ

Marmara denizi çevresinde, 1/500.000 ölçekli istanbul paftasının kapsadığı alanda Üst Kretase'de başlayıp Üst Miyosen sonlarına kadar aralıklı olarak devam eden volkanizma Üst Kretase, Eosen, Oligosen, Alt-Orta Miyosen ve Üst Miyosen yaşlı olmak üzere farklı 5 evreye ayırtlanmış ve bu geniş alandaki volkanik yüzleklerin tümü yaşlarına göre belirlenmişlerdir. Yapılan ayrıntılı petrografik çalışmaların yanısıra, yaş sorununu aydınlatmak amacıyla farklı alanlardan ve evrelerden alınan 9 örnekte K/Ar yöntemi ile radyometrik yaş ölçümü yapılarak en eski lavın 74, 3 ± 1,0 milyon yıl (Üst Kretase), en yeni lavın ise 8,9 ± 0,2 milyon yıl (Üst Miyosen) yaşta oldukları saptanmıştır,ilk 4 volkanik evreye ilişkin lavlar çoğunlukla kalkalkalen (Eosen yaşlı olanların bir kısmı toleyitik) nitelikte olup, bazalt, bazaltik andezit, trakiandezit, andezit, dasit, riyolit türde; beşinci ve son evreye ilişkin lavlar ise alkalen nitelikli ve bazanit, bazalt ve trakibazalt türdedir, ilk 4 evreye ilişkin volkanizmanın yer yer de tüf ve değişik boyutlu piroklastikleri geniş alanlarda yüzlekler verirler. Üst Kretase yaşlı volkanitier tamamen denizaltında meydana gelmişlerdir. Eosen yaşlı volkanitlerin bir kısmı deniz altında, bir kısmı ise karada meydana gelmiş olup denizel ortamda oluşanlar yer yer çökel kayalarda ardalanmalı olarak gözlenirler. Oligosen, Alt-Orta Miyosen ve Üst Miyosen yaşlı lavlar ise tamamen kıta içinde meydana gelmiş olup yer yer de gölsel ortamda meydana gelen çökel kayalarla birarada bulunurlar. Karadeniz kıyıları boyunca uzanan Üst Kretase yaşlı lavlar bir yitim zonunda türeyen ada yanı volkanitleri grubu içinde; Eosen, Oligosen ve Alt-Orta Miyosen yaşlı lavlar çarpışma ve çarpışma sonrası sıkışma ortamlarında meydana gelmişler ve kabuk ile manto karışımı bir malzemeden türemişlerdir. Üst Miyosen yaşlı alkali bazaltik volkanitlerin ise bölgede tektonik rejimin Orta Miyosen'den sonra değişmesiyle gerilmeli bir ortamda manto yükselmesi sonucu meydana geldikleri düşünülmektedir

BALIKESİR-BANDIRMA ARASININ JEOLOJİSİ, TERSİYER VOLKANİZMASININ PETROLOJİSİ VE BÖLGESEL YAYILIMI

İnceleme alanında temeli, üst Paleozoyik yaşlı, yer yer mercek ve bant şeklinde mermerler ve serpantinit kütleleri içeren metamorfik Fazlıkonağı formasyonu oluşturmaktadır. Bu birimleri yine üst Paleozoyik yaşlı granodiyorit ve granit türde bir sokulum olan Kapıdağı graniti kesmektedir. 0aha üstte uyumsuz olarak Alt Triyas yaşlı çeşitli kırıntılı kayalar ve kireçtaşı bloklarından oluşan Karakaya formasyonu yer alır. Konglomera, kumtaşı, kumlu kireçtaşı ve kireçtaşı düzeylerinin oluşturduğu Ortaüst Triyas yaşlı Çaltepe formasyonu bu birimler üzerinde uyumsuz olarak yer alır. Üst Jura-Alt Kretase yaşlı Akçakoyun formasyonu kireçtaşlarından sonra, yerleşme yaşı Üst Kretase olan ve birbirleriyle ilksel ilişkide olmayan çökel, metamorfik ve ofiyolit topluluğuna ait karmaşık bir formasyon olan, Yayla melanjı gözlenir. Bölgede Tersiyer, Paleojen yaşlı, granodiyorit ve granit türde Çataldağ ile Ilıca-Şamlı granitleri, Miyosen-Pliyosen yaşlı karasal ortamda meydana gelmiş çökel kayalar, MiyosenPliyosen yaşlı volkanik kayalar; Kuvaterner ise, yüzlek birikintilerle temsil olunur. Çalışma alanındaki Miyosen yaşlı volkanik kayaçların, yapılan petrokimyasal çalışmalarla, kalkalkalin nitelikte olup. kabuksal köken özellikleri taşıdıkları belirlenerek çevredeki diğer volkanitlerle karşılaştırmaları yapılmış ve Tersiyer volkanizmasının Kuzeybatı Anadolu'daki yayılımı irdelenmiştir

Retrospective Analysis of Episiotomy Rate in Erciyes University

OBJECTIVE: The purpose of the study was to assess the episiotomy rate and perineal outcome in women delivered in 2013-2014. STUDY DESIGN: Birth data and perineal outcome of women delivering singleton, live- born infant weighting more than 1000 gram in 2013- 2014 in Erciyes University Department of Obstetrics and Gynecology were evaluated retrospectively. RESULTS: A total of 580 birth occurred in our clinics in 2013- 2014. The mean maternal age 27.6±6.2 (min- max: 16-46 years), parity 1.17±1.2 (min- max: 0-14), birth weight 3033.1± 610 (min- max: 1070-4580 gram). The episiotomy rate for whole population was 19.4%. The episiotomy rate for multiparous and nulliparous were 6.1%, and 43.1% respectively. No cases of third and/or fourth degree perineal trauma were detected during the study period. The most common episiotomy indication was unfavorable pelvic examination (n: 35, 31.2%). CONCLUSION: Restrictive episiotomy application does not increase third and fourth degree perineal lacerations. With the increasing experiences and training, the episiotomy ratio can be further decreased in nulliparous women

Retrospective Analysis of Episiotomy Rate in Erciyes University

OBJECTIVE: The purpose of the study was to assess the episiotomy rate and perineal outcome inwomen delivered in 2013-2014.STUDY DESIGN: Birth data and perineal outcome of women delivering singleton, live- born infantweighting more than 1000 gram in 2013- 2014 in Erciyes University Department of Obstetrics andGynecology were evaluated retrospectively.RESULTS: A total of 580 birth occurred in our clinics in 2013- 2014. The mean maternal age 27.6±6.2(min- max: 16-46 years), parity 1.17±1.2 (min- max: 0-14), birth weight 3033.1± 610 (min- max: 1070-4580 gram). The episiotomy rate for whole population was 19.4%. The episiotomy rate for multiparousand nulliparous were 6.1%, and 43.1% respectively. No cases of third and/or fourth degree perinealtrauma were detected during the study period. The most common episiotomy indication was unfavorablepelvic examination (n: 35, 31.2%).CONCLUSION: Restrictive episiotomy application does not increase third and fourth degree perineallacerations. With the increasing experiences and training, the episiotomy ratio can be further decreasedin nulliparous women.Key Words: Episiotomy, Routine episiotomy, Restrictive episiotomy, Perineal damage</p

Séquences volcanisées et corrélations téphrologiques au N-E du Hasan Dag (haut bassin de la Melendiz, Anatolie centrale, Turquie)

International audienceA tephrostratigraphy is proposed, based on the study of several Quaternary sequences in the upperbasin of the river Melendiz, on the N-E slopes of the Hasan dag, a large strato-volcano in centralAnatolia (Turkey). The sedimentary characteristics of the oldest formations, located on the edges of theMelendiz gorges, show an environment dominated by fluvial input (Belisirma) or by fluvio-lacustrineprocesses (Ihlara), previous to the pyroclastic activity occurring in the eastern part of the volcano(Kûçûk Hasan dag). This activity produced four groups of rhyodacitic pumice-ash falls, interrupted bycolluvium deposits and palaeosol formation phases leading to the development of andosols.Afterwards, an important debris-avalanche coming from the N-W part of the strato-volcano filled theMelendiz gorges, before a pumice flow submerged its edges in the area of the Kitreli village (basin ofthe Güvercinlik, a tributary of the Melendiz). The westward displacement of the activity (andesitic flowsand nuées ardentes of the Büyük Hasan Dag) allowed the renewal of the river incision and the shapingof the main present landscape features. Tephra and tephric deposits (reworked tephra) provide goodtie-layers allowing correlations between various sequences, on the basis of the textural, mineralogicaland geochemical characteristics of the pumices. They confirm the variety of stratigraphies and theexistence of several hiatus in relation either to the geomorphological setting of the remaining depositsor to their distance from the volcano (proximal to distal areas). Unfortunately, it has not yet beenpossible to date clearly this significative succession. According to ¹⁴C dates, the Melendiz debrisavalanche and the Kitreli pumice flow are aged end of the Upper Pleistocene ; older palaeosols havegiven C ages t 30 to 35000 yrs B.P. K-Ar dating performed on lavas from the Büyük Hasan dag summitgives results of 33 ± 2 and 29 ± 1 ka, thus confirming the importance of the activity of this volcanoduring Upper Pleistocene and probably during Holocene (a flow is K-Ar dated < 0).L'étude de nombreuses séquences quaternaires du bassin supérieur de la Melendiz permet deproposer une téphrostratigraphie de la bordure N-E du Hasan dag, important strato-volcan d' Anatoliecentrale (Turquie). Les premières formations, localisées en bordure des gorges de la Melendiz,caractérisent un régime sédimentaire à dominante fluviatile (Belisirma) ou fluvio-lacustre (Ihlara), puisl'activité pyroclastique se développe à Test du volcan (Petit Hasan dag). Elle engendre quatre groupesde retombées cendro-ponceuses rhyodacitiques, séparées par des phases de colluvionnement et depédogenèse marquées par le développement d'andosols. Une importante avalanche de débris issuedu N-W du strato-volcan, comble ensuite les gorges de la Melendiz, puis une coulée de poncesennoye sa bordure aux environs de Kitreli (bassin-affluent de la Gûvercilink). Le déplacement del'activité vers l'ouest (coulées et nuées ardentes andésitiques du Grand Hasan dag), permet unereprise de l'incision et le dégagement des modelés actuels du secteur. Les niveaux-repères fournis parles téphras ou leurs produits de remaniement autorisent une corrélation précise des séquences enfonction de la texture, de la minéralogie ou de la géochimie des ponces. Ils corroborent la variété desstratigraphies et la multiplicité des hiatus en fonction de la position géomorphologique des témoins oude leur éloignement par rapport au strato-volcan (domaine proximal à distal). Cette successioncaractéristique reste malheureusement mal datée. Les datations C semblent situer l'avalanche dedébris de la Melendiz et la coulée de Kitreli vers la fin du Pléistocène supérieur ; les paléosolsantérieurs, sont plus âgés que 33 000 ans. Les datations K-Ar de 33 ± 2 et 29 ± 1 ka, corroborentl'importance de l'activité du Grand Hasan dag durant le Pleistocene supérieur et sa continuationprobable durant l'Holocène (âge calculé d'une coulée «< 0», soit «postérieur» au présent)